Klimaatfinanciering en CO₂-markten versterken: Wat te verwachten van COP29

Van 11 tot 22 november vindt in Bakoe, Azerbeidzjan, de 29e VN-klimaatconferentie (COP29) plaats. Deze bijeenkomst belooft cruciaal te worden, met enkele dringende onderwerpen op de agenda, zoals Artikel 6, het New Collective Quantified Goal (NCQG), en andere urgente discussies. Het jaar 2025 is een mijlpaal richting het doel van Net Zero-uitstoot in 2050 uit het Parijsakkoord. Dus hoe zal deze conferentie bijdragen aan onmiddellijke en effectieve klimaatactie?

Lessen van vorig jaar en uitdagingen voor de toekomst

Twee onderwerpen die op COP28 nog niet zijn afgerond, zullen dit jaar belangrijke onderwerpen op de agenda zijn. Artikel 6, dat de relatie tussen vrijwillige en verplichte markten reguleert, wordt opnieuw besproken naar aanleiding van de consensus van vorig jaar over het belang van de vrijwillige CO₂-markt (of Voluntary Carbon Market). Een ander onderwerp dat aandacht vraagt, is het Loss and Damage Fund, dat ondanks de overeengekomen oprichting nog steeds onvoldoende gefinancierd is.

Net als de gastheer van vorig jaar, de Verenigde Arabische Emiraten, is ook Azerbeidzjan een oliestaat. COP29 wordt geleid door Mukhtar Babayev, een 26-jarig veteraan bij de nationale oliemaatschappij van Azerbeidzjan (SOCAR). Klimaatactivisten vrezen of essentiële afspraken daadwerkelijk worden gemaakt, gezien de nauwe banden met de fossiele brandstoffenindustrie.

Prioriteit voor CO2-markten: Artikel 6

CO₂-markten kunnen aanzienlijke financiële middelen mobiliseren voor klimaatactie door landen in staat te stellen emissiereducties te verhandelen. De implementatie van Artikel 6 verloopt echter traag, en eerdere COPs slaagden er niet in om de richtlijnen te voltooien.

Tijdens COP29 streven onderhandelaars naar volledige operationele invulling van Artikel 6, met heldere regels voor transacties op de CO₂-markten, waarbij transparantie en het voorkomen van greenwashing vooropstaan. Een goed functionerende CO₂-markt kan groene projecten op een schuldenvrije manier financieren en landen helpen hun klimaatdoelen efficiënter te behalen. Belangrijke discussiepunten zijn onder meer het opzetten van een gecentraliseerd boekhoudsysteem om dubbele boeking van emissiereducties te voorkomen, het stellen van robuuste normen voor carbon credits, en de garantie dat marktmechanismen bijdragen aan duurzame ontwikkeling en milieubescherming.

Klimaatfinanciering en het NCQG

Een van de meest urgente onderwerpen op COP29 is het vaststellen van het New Collective Quantified Goal (NCQG) voor klimaatfinanciering. Dit nieuwe doel, voortvloeiend uit het Parijsakkoord, is bedoeld om de wereldwijde aanpak van klimaatverandering te versterken en het eerder gestelde doel van $100 miljard per jaar voor 2020 te vervangen, dat overigens nog niet volledig is gehaald. Het NCQG moet de financieringsbehoeften van ontwikkelingslanden ondersteunen, zowel voor mitigatie als adaptatie.

De weg naar een nieuw doel is echter vol uitdagingen. Belangrijke kwesties zijn onder meer het vaststellen van de hoogte van de nieuwe doelstelling, het inventariseren van bijdragers, en het definiëren van de kaders van de financiering. Ontwikkelingslanden, die het meest kwetsbaar zijn voor klimaatgevolgen, pleiten voor een ambitieuzer doel dat de toenemende kosten van klimaatverandering weerspiegelt en de noodzaak voor duurzame ontwikkeling onderschrijft.

Wereldwijde financiële samenwerking en klimaatactie

COP29 richt zich niet alleen op het vaststellen van een nieuwe NCQG-doelstelling, maar ook op het formuleren van richtlijnen voor internationale handel in CO₂-markten, die samen de wereldwijde financiële kloof in klimaatactie moeten dichten.

Het Loss and Damage Fund vergroten

COP29 zal focussen op vergroten van bijdragen aan het Loss and Damage Fund en het effectief beheren van deze middelen. Dit omvat de aanstelling van een algemeen directeur en samenwerking met de private sector voor meer financiering. Het fonds is bedoeld om financiële steun te bieden aan landen die onomkeerbare schade ondervinden door klimaatverandering, zoals stijgende zeespiegels, extreme weersomstandigheden en verlies van biodiversiteit.

Bijwerken van de Nationale Bijdragen (NDC’s)

Nationale Bijdragen (National Determined Contributions, NDC’s) zijn de hoeksteen van het Parijsakkoord en geven de toezeggingen weer die landen hebben gedaan om uitstoot te verlagen en zich voor te bereiden op effecten van klimaatverandering. Landen moeten hun NDC’s elke vijf jaar actualiseren, met de volgende update in 2025. Volgens het recente UN Emissions Gap Report 2024 moeten landen zich gezamenlijk committeren aan een reductie van 42% van de jaarlijkse broeikasgasemissies tegen 2030 en 57% tegen 2035 om het doel van 1,5°C binnen bereik te houden. Zonder deze aanpassingen wordt het 1,5°C-doel binnen enkele jaren onhaalbaar.

Kunnen we dit jaar het verschil maken?

De wereld kijkt gedurende twee weken naar Bakoe, waar de uitkomsten van COP29 bepalend zullen zijn. Hoe effectief kunnen we middelen mobiliseren, oplossingen implementeren en de gemeenschappen die het meest getroffen worden door klimaatverandering ondersteunen? Deze jaarlijkse conferentie brengt politieke leiders en private stakeholders samen, met tienduizenden deelnemers uit bijna 200 landen, om gezamenlijk te beslissen over een duurzame toekomst.

ClimatePartner zal gedurende de conferentie met een eigen team aanwezig zijn om belangrijke evenementen en beslissingen op de voet te volgen, deel te nemen aan paneldiscussies en eigen evenementen te organiseren. Meld je aan voor onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in klimaatactie, direct in je inbox.
 

Aanmelden voor de nieuwsbrief